Onze zoon kwam begin januari 2018 uit de kast. Dit had niet alleen consequenties voor hem, maar ook voor ons als ouders. Om één en ander een plekje te kunnen geven, besloot ik om erover te gaan schrijven. Over het uit de kast komen van mijn zoon, maar ook uit de kast komen als moeder.
Dit schrijven werd best een heel verhaal. Hierdoor ontstond het idee om dit te delen in blogs, want ik was vast niet de enige die dit meemaakte. Bovendien hoop ik door mijn blogs ook wat inzicht te krijgen wat ik allemaal voelde. Het is ook fijn om door anderen bemoedigd te worden in de reis van acceptatie.
Ik hou zielsveel van mijn zoon en zal hem nooit afwijzen. Toch vond en vind ik het moeilijk om dit te rijmen met mijn geloof. Mij is altijd geleerd dat homoseksualiteit zondig is en daar was ik het altijd helemaal mee eens.
Totdat onze zoon homo bleek te zijn. Geloof me, dat verandert je perspectief echt. Dat hij homo is, was niet wereldschokkend. Dat dit wat met mijn geloof deed wel. Niets is meer vanzelfsprekend en over heel veel zaken moest ik opnieuw nadenken.
Hoe zat het met de liefde? Hoe heeft God het bedoeld? Is homoseksualiteit zondig? Hoe kan dit als hij zo gemaakt is? Moet hij single blijven omdat hij homo is? Talloze vragen kwamen op me af. En ik wilde op allemaal een antwoord.
Wat er ook zal veranderen hierdoor, de liefde voor mijn zoon nooit. Hij zal altijd welkom bij ons blijven en ik ga op zoek naar antwoorden zodat ik hem 100% kan steunen. Daar heeft hij recht op.
Daarom deze blogs over het uit de kast komen van mij als moeder van een homozoon.
Te lang heb ik gezwegen. Te lang mijn mond gehouden (hoe bestaat het als kletskous pur sang?). Te lang geen partij gekozen. Alles om maar in mijn veilige bubbel te blijven. Daar waar het fijn is en geen moeilijke vragen worden gesteld. Waar ik me vertrouwd en begrepen voel. Waar …
Stel dat God wil weten hoe het met onze liefde is gesteld? Stel dat Hij ons vraagt hoe je liefde spelt? Wat als je straks bij Hem aan de hemelpoort staat, wat dan? Als Hij je vraagt naar je liefde. Hoeveel heb je lief gehad? Hoeveel liefde heb je de …
Wat kan het soms een eenzaam gevoel geven, vind je niet? Als je weet dat je kind anders is qua geaardheid dan hetero. Het kan je een schuldgevoel opleveren en nog veel meer. Daarom hebben een mede-moeder en ik de praatgroep Moeders in de kast opgericht. Zodat je je ei …
Vroeger kon ik het al niet droog houden bij een huwelijksdienst. Nu is dat niet veel anders. Er is echter een nieuwe dimensie bij gekomen. Eerst pinkte ik een traantje weg, omdat ik het mooi vond als een man en een vrouw zich aan elkaar verbonden. Maar nu huil ik …
Omdat mijn zoon homo is, moest ik erg aan de gedachte wennen dat hij op een dag met een man thuis zou komen. En dat is inmiddels gebeurd. Hij heeft een vriend. Wat ik me van tevoren afvroeg is hoe ik dat zou vinden. Zou het me een ongemakkelijk gevoel …
Afgelopen zondag werd bij ons in de Hervormde gemeente het Heilig Avondmaal gevierd. Uiteraard ging dit met de nodige aanpassingen. Dat vond ik niet zo spannend. Wat wel spannend was, was de vraag of zoonlief met verkering aan mocht gaan of niet. Is mijn zoon welkom aan het Avondmaal was …
En op een dag kwam de mededeling waar ik een beetje tegen aan had lopen hikken. Zou ik er blij mee zijn of zou ik het vervelend vinden? Ik wist het echt niet. Ik probeerde er al die tijd zonder vooroordelen voor mijn zoon te zijn, maar zou dat nu …
Verjaagd uit je dorp, verjaagd uit je huis, je mag niet zijn wie je bent. Terwijl je dit al je hele leven tegen jezelf hebt gezegd en je nu eindelijk durft te vertellen hoe je bent, wie je bent en wat je bent. En dat dan gebeurt wat je vreesde. …
Het zal je kind maar zijn, dat zwart wordt gemaakt op social media vanwege zijn geaardheid. Het zou me zo verdrietig maken. Je ziet het aan zijn hoofd, zijn houding en hoort het aan zijn stem. Dit raakt hem. Je begrijpt misschien wel over wie ik het heb: Rob Jetten. …
Een tijdje geleden maakte ik me in één van mijn blogs bezorgd over het feit dat mijn zoon weleens geweigerd kon worden aan het Avondmaal. Het wrange van deze coronatijd is, dat nu niemand aan kan gaan. Geen sacramenten, want er is geen echte kerkdienst. Niemand is nu welkom. Daarom …
