Zaterdag kwam het er eindelijk weer eens van: samen weg. Camera’s en lunch mee en daar gingen we. De jongens bleven thuis achter. Die hoeven en willen echt niet meer met paps en mams mee op pad. Bovendien moest de oudste werken en de jongste voetballen. De middelste ligt sowieso de hele ochtend nog op bed, dus ik vraag me af of ie gemerkt heeft dat we weg waren, haha!
Eerst moesten we nog even langs Rotterdam voor een gesprek. Daarover volgt morgen meer. Daarna reden we door naar Zandvoort. Ik dacht dat dit veel dichterbij Rotterdam lag (ben totaal niet aardrijkskundig aangelegd), maar het was nog een aardige rit om er te komen. Rond lunchtijd arriveerden we op de plaats van bestemming. Het doel van onze tocht was een Volkswagen oldtimer event, Vintage at Zandvoort genoemd. Ik zal het maar bekennen. Naast mijn andere afwijkingen (Disney, baseballgympen, jasjes, etc.) heb ik ook een voorliefde voor Kevers en Kampeerbusjes van Volkswagen. What’s not to like about them? Ze zijn ronduit geweldig. Doen me altijd een beetje aan Mickey Mouse denken.
Vroeger had ik het er moeilijk mee dat ik ze leuk vond, omdat het een ontwerp was van Hitler (dacht ik!). Niets is echter minder waar. Hij heeft het gepikt van Jozef Ganz, een Duitse, Joodse ontwerper, die in 1931 het eerste prototype op een beurs introduceerde. Ganz werd hierna gearresteerd en twee keer is er een aanslag op zijn leven gepleegd. Daarna is hij uit Duitsland gevlucht en is zijn ontwerp ingepikt. Jozef Ganz noemde zijn ontwerp liefkozend meikevertje, omdat de ronde vorm hem daaraan deed denken en die naam is in de volksmond blijven hangen. Vanaf dat moment durf ik er ronduit voor uit te komen: I like Beetles! Of moet ik zeggen: Ich liebe Käfers!
Het was heel leuk om daar rond te lopen en daar met mensen te zijn die ze ook leuk vinden. Er stonden diverse kampeerbussen, maar ook stands met kleding (niet gekeken), onderdelen (was nog even in de verleiding een oude motorkap te komen, toch maar niet gedaan). We konden ook lekker binnenkijken in de auto’s en zeg nu zelf: wat is er leuker dan dat? Het leek wel of sommige mensen er in woonden. Alles was keurig (of minder keurig) ingericht. Wat lijkt het me leuk om zo’n busje te hebben en dan te gaan toeren met manlief als de jongens het huis uit zijn. Dan kan ik gezellig mijn eigen gordijntjes haken (hoezo burgerlijk). Hoewel je niet te lang moet zijn om in zo’n busje te kunnen slapen. Ik heb gezien hoe groot het matras is als de hele boel is uitgeklapt. Dat wordt foetushouding ben ik bang, maar erover nadenken is ook al leuk! Misschien kan ik er ooit een boek over schrijven. Maar dan wil ik wel eerst ervaring hebben opgedaan. Een dagje huren is wellicht een optie.
Het mooiste exemplaar was een knalgele (vond ik). Op de foto bij dit blog staat ie in al zijn glorie. Er liep een man (de eigenaar) omheen met een catalogus onder zijn arm geklemd om te bewijzen dat alle onderdelen van zijn kever origineel waren. Er was iemand die durfde te beweren dat de koplampen kopieën waren. Dat werd natuurlijk meteen ontkracht. de map kwam erbij en het bewijs was geleverd. Hij was beretrots (en helemaal terecht). De auto was nog nooit overgespoten en was van de eerste eigenaar (van hem dus). Hij zag er piekfijn uit. Super! Hij leek wel nieuw! Ik heb heel wat foto’s geschoten. Manlief was wat minder uitgelaten, hoewel hij ook wat mooie plaatjes heeft gemaakt en genoot van mijn enthousiasme.
Omdat we zo dichtbij zee waren, moesten we natuurlijk ook even naar het strand. Er stonden hoge golven en het was lekker winderig. Niets meer aan doen. Een paar kitesurfers (of hoe dat ook heet) trotseerden wind en golven. Ik was heel even op vakantie en eigenlijk droomde ik dat busje er gewoon bij en was mijn geluk compleet.
Geef een reactie