Vandaag wilde ik jullie blij maken met een leuk blog over mijn opruimwoede die maar voortduurt (ik heb echt teveel vrije tijd). Ik had jullie vertellen over de handige ontdekking ik had gedaan om mijn schoenen fatsoenlijk op te ruimen (hoe meer je er hebt, hoe lastiger het is ze op te bergen). Net als kleding barst mijn voorraad schoenen ook uit zijn (of haar) voegen. Tot op heden bevinden mijn schoenen, laarsjes en gympen zich in een kast beneden in de gang. Ik vind dit echter zo confronterend (en bovendien komen ze er elke keer uitrollen), dat ik besloot dat het anders moest. En dat had ik dus graag willen delen.
Want een oplossing heb ik inmiddels gevonden. Omdat er nu niet elke keer kleding bij komt, ontstaat er (ja, heus waar) ruimte in mijn kledingkast. En naast het hanggedeelte hou ik nu een stukje over. Toen leek het me heel handig en praktisch om mijn schoenen dus in die kast te bewaren, op dat stukje dat over is. Dan moet ik wel even naar boven lopen voor een ander paar, maar dat heb ik er wel voor over.
Ik had jullie graag willen vertellen dat het dan de bedoeling was een schoenenrek aan te schaffen (ik ben nog niet zover dat ik niets meer koop en dit heb ik ernstig nodig) en daar alle exemplaren op uit te stallen. Dan had ik mijn keurig georganiseerde voorraad kunnen tentoonspreiden. En toen ging ineens de bel en jawel… het rek is binnen. Ik had nog een klein halfuurtje om het in elkaar te zetten. Dat viel echt nog niet mee, want het is een soort buizensysteem. Je kent het vast wel. Heb je er twee vast zitten (soort van) en dan schiet de rest weer los. Om op te schieten, zeg!
Uiteindelijk stond ie ietwat wiebelend in elkaar en met veel pijn en moeite heb ik mijn voorraad erop gezet. Maar we worden helaas geen vrienden. Het geheel is extreem wiebelig en onstabiel. Ik heb mijn best gedaan er een mooi shot van te maken. Ook dat lukte niet, dus eigenlijk is dit blog wel een soort van mislukt, net als mijn rek.
Geef een reactie