“Mevrouw, kunt u me vertellen waar ik geld kan pinnen?” Ik liep heerlijk te wandelen, te mijmeren en te relaxen, toen er ineens een hoofd uit een auto stak. Een meneer die blijkbaar helemaal niet bekend is in ons dorp, wilde weten waar hij een pinautomaat kon vinden. Die meneer weet dus niet dat dit apparaat zich in de supermarkt bevindt. Dat ons dorp te klein is om een buitenpin te hebben, zodat we alleen tijdens openingstijden van de supermarkt kunnen pinnen. Die meneer weet ook niet dat er zich hier ooit een heuse Rabobank bevond. En ook niet dat die wegbezuinigd is. Dat één keer per week de Rabobus komt (lang leve de vooruitgang).
Wat die meneer ook niet weet is, dat het heerlijk toeven is in ons pittoreske dorpje. Dat er plekjes in ons dorp zijn die uniek zijn in Nederland. Dat er een riviertje loopt met de naam Linschoten en dat je hierlangs zo fijn kunt wandelen. Dat je je even terug in de tijd waant, zonder het digitale altijd beschikbaar zijn. Dat de mensen elkaar nog groeten (meestal dan) en dat de bakker en de slager er nog zijn. Dat je bij de bakker en slager gewoon kunt vragen wie de laatste was en hier zo’n oenig nummertjesapparaat niet voor nodig hebt. Dat ze je nog bij je naam kennen (of dat in mijn geval gunstig is, laat ik even in het midden). Bovendien kun je hier geweldig lekker eten in diverse restaurants, voor elk wat wils. We ontvangen hier ook jaarlijks hoog bezoek aan de 5 Decemberkade. Zeg nu zelf, welk dorp heeft dat nu?!
Wat die meneer ook niet weet is, dat nog niet zo lang geleden het bejaardentehuis is verhuisd en er een prachtig nieuw pand staat te prijken en oh ja, onze supermarkt is ook helemaal vernieuwd. Jaja, we gaan met onze tijd mee. We hebben in de Dorpstraat ook nog een klein, knus winkeltje voor een cadeautje, plant of snuisterij. Jaa, we zijn van allerlei middenstand voorzien. Helaas voor mij is er geen kledingwinkel (je kunt niet alles hebben), maar gelukkig hebben we ook internet en dat soort zaken. Nog geen glasvezel, maar dat komt er vast wel van. Onze sportclubs zijn ook prima vertegenwoordigd en de voetbalvereniging speelt op kunstgras. Niet slecht voor een dorpje met maar één pinautomaat, toch? Laat ik ook het gezondheidscentrum niet vergeten en onze toneelvereniging. Er zijn zelfs 2 basisscholen. We hebben het hier prima voor elkaar.
Wat de meneer ook niet weet dat ik hier bijna 24 jaar geleden een nieuw thuis vond. Dat ik het hier heerlijk naar mijn zin heb ook al moeten we pinnen in de supermarkt. Dag meneer, uw vraag heeft mijn ogen geopend en me laten zien hoe dankbaar ik eigenlijk moet zijn dat ik hier mijn thuis heb gevonden.