Er loopt hier in huis iemand rond met een smile van oor tot oor en nee, ik ben het niet. Op dit moment lopen er bij mij zoveel dingen niet helemaal lekker, dat ik ernstig toe ben aan een weekendje Ouddorp. Familie van mij heeft er een huisje, dus wie weet boek ik binnenkort wel een weekendje (klinkt eigenlijk best goed). De wereld op zijn kop.
Veel te druk op het werk
Bij wijze van spreken zit ik al in de auto richting zee. Helaas gaat dat nog niet lukken. Ik ben bedolven in het werk (BTW-maand) en kan wel dag en nacht aan de slag zijn in mijn huidige job. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar het zou kunnen. De dagen vliegen voorbij, ook thuis. Als ik minder vrije tijd heb, ben ik veel tijdbewuster bezig. Over een paar weken gaan we al op vakantie. Tot die tijd zijn mijn dagen goed gevuld.
Om terug te komen op die smile? Die komt van onze middelste zoon. Hij die zich nogal eens de mindere voelt tussen zijn broers, wat hij natuurlijk echt niet is, heeft lol voor drie. De wereld op zijn kop. Bij hem loopt alles altijd net iets minder soepel. Om maar één ding te noemen: hij heeft dyslexie. Dat is en blijft een behoorlijke beperking.
Bovendien ligt hij regelmatig een paar dagen in het donker vanwege een migraine-aanval. Dat soort dingen. En als je broers dan schijnbaar moeiteloos (dat lijkt voor hem zo) hun weg in het leven vinden, is dat nogal eens bijzonder frustrerend. Dat het bij hen ook niet vanzelf gaat, spreekt voor zich.
Maar sinds gisteren voelt hij zich behoorlijk slim, wat hij ook is. Dat roepen wij al jaren! We proberen hem hierin ook altijd aan te moedigen. Nu wordt dit echter door de omstandigheden bevestigd en dit zorgt ervoor dat hij zich lachend (beetje meesmuilend) door het huis begeeft.
Zijn oudste broer heeft namelijk nog net zijn bachelor niet gehaald. Komt goed, maar nu nog niet. En zijn jongste broertje gaat van gymnasium naar de havo, alle huiswerkbegeleiding ten spijt. Is ook geen ramp, maar leuk is anders. Je deelt immers liever je succesverhalen, dan dat je de stapjes terug vermeldt.
Dus ondanks het feit dat ik hier niet echt vrolijk van word en liever aan de grote klok had gehangen dat het hier op rolletjes loopt en het allemaal geweldig gaat, is dat niet altijd zo. Soms is het gewoon karakter tonen en eerst wilde ik dit helemaal niet met jullie delen, maar in het kader van de kwetsbaarheid doe ik het toch.
Net als ik deel wanneer het bij mij fout gaat met kleding shoppen. Misschien niet letterlijk, maar wel wanneer de verleiding op de loer ligt en ik gewoon wil kopen (shopaholic confessions). Nu mijn zoon zo blij is, straalt dat op mij af: echt een knipoogmomentje. En als je maar genoeg knipoogmomentjes hebt, wordt de verleiding om te kopen echt minder.
De wereld op zijn kop
Succesverhalen zijn er genoeg, maar delen dat het even wat minder gaat, getuigt van lef (toch? Zeg ja!). Toch werkt zijn big smile erg relativerend. Voor hem is dit een stimulans om door te zetten, ook als het leven tegenzit. Hij is geslaagd voor het mbo. Super!
In huize Bal heeft er in ieder geval iemand lol. En weet je, het is superleuk om hem nu eens te zien stralen. Eigenlijk de wereld op zijn kop en dat is voor de verandering helemaal top!
Hou je haaks!
Meer blogs over mijn shopaholic confessions n.a.v. mijn kledingshopstopchallenge vind je onderaan deze pagina.
Geef een reactie