So far, so good. De afgelopen dagen heb ik nog geen verleiding gevoeld om kleding te kopen. Ik voel me zeer vastberaden. Waar ik echter wel voor moet waken, is het feit dat ik mijn shopaholic-zijn niet verleg naar andere gebieden (shopaholic confessions). Onlangs was er iets waardoor ik in ontplofmodus kwam. Ik vertel er graag over.
Een nieuwe hobby gevonden als afleiding
Zo heb ik onlangs een nieuwe hobby gevonden: Bible-journaling. Men neme een bijbel (die had ik nog niet, dus eentje aangeschaft). In mijn geval een Engelse, omdat er toen nog niet zo’n Bijbel in het Nederlands was. Nu wel: de Bijschrijfbijbel.
Het bijzondere van deze Bijbel is, dat er ruimte aan de zijkant is om een bepaalde tekst extra aandacht te geven. Dit kan een tekst zijn die je raakt of die je niet wilt vergeten. Dan werk je die uit door deze op te schrijven en daarbij iets te tekenen, stempelen, plakken, etc. Daarin kan ik me helemaal verliezen. De vele spulletjes die ik nog had uit mijn website-tijd kan ik hier uitstekend voor gebruiken.
Maar de verleiding is in mijn geval natuurlijk heel groot om hier helemaal in los te gaan. Ik vind het heerlijk om alles bij elkaar te hamsteren. Ben al bij de Action geweest, de Wibra, de Hobbyshop, etc. Tot ik zoveel spullen heb, dat ik zelfs een plank in een kast heb moeten leegruimen, omdat ik anders alles niet kwijt kan.
Op zoek naar de juiste balans
Vraag ik me toch af, of dit de bedoeling is?! Vast niet. Enthousiasme is goed en aanstekelijk (mijn beste vriendin heeft inmiddels ook een nieuwe hobby, haha). Manisch alles bij elkaar zoeken niet. De juiste balans zoek ik nog. Misschien maar eens de tekst uitwerken: verzamel u geen schatten hier op aarde?
Wat blijft het moeilijk om toch altijd de grens tussen normaal en overdreven te bewaren. Heb net weer een leuke webshop gevonden en daar ga ik ook weer van watertanden. En vlak daarnaast mijn haakhobby niet uit. De bollen vliegen me soms echt om de oren.
Ontplofmodus
Dan trek je een tas met to-do-haakwerk uit de kast en die zit dan zo vol, dat ie op ontplofmodus staat. Maar ik ben nu eenmaal een enthousiast mens en ik vind het allemaal zooooo leuk. Echter zou een beetje zelfbeheersing wel fijn zijn. Nou ja, een beetje heb ik wel. Soms niet genoeg. Toch zijn dit maar dingen. Spullen waar het geluk niet echt in zit.
Gisteren in Ouwehand, daar ligt mijn echte geluk. Samen met mijn man, jongste zoon, broer, schoonzus en twee superstoere neven een dagje daar doorgebracht. Zo leuk om je jongste dan ineens als oudste van de drie te zien. Normaalgesproken de kleine en nu de grote. En wat zorgde hij goed voor zijn neefjes.
En dan voel je iets binnen in je wat niet met geld te koop is. Als mijn “kleine” broer, van wie ik ongelooflijk veel van hou, me dan ook nog zussie noemt, klap ik bijna uit elkaar van blijdschap. Dat is eigenlijk een veel gezondere ontplofmodus.
Hou je haaks!
Meer blogs over mijn kledingshopstopchallenge met shopaholic confessions vind je onderaan deze pagina.
De foto komt van Pixabay.com
Geef een reactie