De start van mijn kledingshopstopchallenge (challenge dag 1)

In plaats van op nieuwjaarsdag heb ik nu al een goed voornemen. Eigenlijk wil ik het liever een challenge noemen. Een goed voornemen klinkt te vrijblijvend en is misschien zo weer vergeten. Een challenge ga ik aan met mezelf. En ik ga het meteen delen ook: ik ga een jaar lang geen kleding kopen voor mezelf. De start van mijn kledingshopstopchallenge.

Nog geen idee of ik het kan

Terwijl ik het opschrijf, vraag ik me in alle ernst af hoe me dat ooit gaat lukken. I love kleding. Daarom puilt mijn kast ook uit met jasjes, broeken, rokjes, jurkjes, etc. Oh ja, en bloesjes, shirts, hemdjes en vesten. Echt veel te veel om op te noemen. Daarom zeg ik nu: STOP! Want weet je, anders stopt het nooit. Er is immers altijd een goede, legitieme reden om kleding te shoppen (shopaholic confessions)?

Toen ik mijn illustere voornemen gisteren uitsprak tegen mijn schoonfamilie waar mijn ernstig zieke schoonmoeder bij was, moest zij zelfs grinniken. Tja, geeft je toch te denken, hè? Juist dat maakt me toch sterker, hoewel mijn knieën nu al knikken. Hoe ga ik dit ooit volhouden? Een maand voelt al te lang. Een week is al een opgave, een dag niet geshopt, is voor mijn gevoel een dag niet geleefd. Toch ga ik het doen.

Wie weet, houd ik wel tijd over… Nee, niet om haakgaren te scoren of Bible journaling spulletjes te kopen als compensatie. Dat zou niet eerlijk zijn en niet bij mij passen. Ik ga doelbewust leven. Ik ga er ook elke dag voor bidden. Zo God voor me is, wil zal tegen me zijn?

Zelfs mijn eigen koopverslaafde ik niet. Ook als niemand in mij gelooft, geloof ik dat ik het kan. Ik zal jullie deelgenoot maken van mijn strijd en ik zal het (h)eerlijk delen als het misgaat. Maar dat gaat het niet, let maar op! Ik kan jullie aansporing en bemoediging goed gebruiken. Fijn als jullie af en toe een berichtje plaatsen als reactie op mijn struggle.