Gedicht Compassie
Als er iets in de wereld gebeurt wat me schokt, voel ik me oppervlakkig. Oppervlakkig, omdat mijn leef- en denkwereld vaak niet verder reikt dan wat trek ik vandaag aan en wat kan ik nu weer eens in huis veranderen. Toen Limburg onder water stond, schrok ik wakker. Wat kan ik voor hen doen om te helpen? Ik bekeek alles eens met een andere blik. Stel, dat hier het water zo hoog zou staan. Wat zou voor mij het belangrijkste zijn? Dat zijn dan toch mijn dierbaren én onze fotoboeken. Dat zou voor mij onvervangbaar zijn. De rest kan me, als het echt moet, gestolen worden.
Gedicht Compassie
Terwijl anderen verliezen
Wat hen lief en dierbaar is
Het water houdt hen vast
Wordt een gevangenis
Ben ik alleen maar bezig
Met mijn eigen luxe leven
Zonder aan hen wat liefde
Wat aandacht te willen geven
Heer, leer mij compassie tonen
Dat niet alles om mij draait
Maar wat ik heb te delen
Zodat mijn haan niet langer koning kraait
Alle gedichten op alfabetische volgorde vind je op Annets Alfabet. Mooie gedichtenkaarten staan in de Alfabetshop. Deel een beetje liefde uit.