Wat mij, als moeder, opvalt, valt dit ook anderen op? Valt het anderen op dat onze zoon homo is en waarom zou dit zo’n punt moeten zijn en zoveel aandacht krijgen? Waarom kan hij niet gewoon onze zoon zijn zonder etiket? Waarom krijgt zijn homoseksualiteit zoveel aandacht?
Wat ik bijna nog het moeilijkste vind aan de homoseksualiteit van onze zoon is het feit dat de seksualiteit ineens zo’n belangrijk item wordt.
Onze andere zoons en wijzelf zijn hetero. Daar ga je het ook niet de hele tijd over hebben en niet de hele tijd over nadenken.
Terwijl dit nu met de oudste wel een beetje gebeurt.
Waarschijnlijk heeft het te maken met het feit dat we gelovig zijn en dat we zijn opgevoed met man en vrouw en anders niet.
Ruim een jaar geleden waren we 25 jaar getrouwd en hij was onze ceremoniemeester.
Tijdens de presentatie die hij geweldig deed en ook het stukje wat hij deed met zijn vriendin (mijn reservedochter), kon ik echt duidelijk zien dat hij homo is. Dat was ook een beetje uit de kast komen.
Waarom krijgt dit zoveel aandacht? Ik denk omdat het anders is en ook omdat het toch opvalt.
Ik vroeg me af tijdens het feest af en ook op andere momenten of dit voor anderen ook zo zichtbaar was. Gelukkig kon ik het van me afschudden. Zo wil ik niet naar hem kijken.
Hij is mijn zoon en ik hou van hem, klaar.
Ook met mijn beste vriendin heb ik het er nog weleens over: het homozijn van zoonlief. Ik weet dat zij hem accepteert zoals hij is en dan praat dat prettig, nietwaar?
Als je weet dat je geen oordeel zult krijgen, dan geeft dat rust en vertrouwen. Je hoeft je liefde niet te verdedigen.
Ik had het er met haar over dat ik het helemaal niet oké vind klinken: hij is homo. Net of daarmee alles over zijn persoonlijkheid gezegd is. En dat is helemaal niet zo.
Hij heeft een homoseksuele geaardheid, maar hij onze zoon en hij is geliefd en dan komen er nog een heleboel mooie karaktereigenschappen. Dat is wie hij is.
Homoseksualiteit is daar slechts een klein onderdeel van.
Daarom vind ik het jammer dat dit zo sterk uitvergroot wordt. Helaas draag ik hier onbewust ook aan bij.
Je bent een kind van God, geliefd en aanvaard met al je karaktereigenschappen. De rest zijn dingen die je erbij gekregen hebt.
Dus eigenlijk zou ik willen zeggen dat mijn zoon homo heeft net zoals de tweede autisme heeft. Ik vind het veel vriendelijker klinken. Hoewel ik er ook niet blij van wordt. Net of het een aandoening is. Toch maar mijn zoon is homo en ik ben trots op hem.
Waarom krijgt zijn homoseksualiteit zoveel aandacht?
Ik ben zelf toch ook veel meer dan alleen maar hetero (mag ik hopen). Het is niet wie ik ben. Het is een geaardheid, die verder niets over mijn persoonlijkheid zegt.
Toch lijkt het dan wel een beetje alsof ik zijn geaardheid loskoppel van wie hij is, dus helemaal blij word ik niet van deze oplossing.
Nog meer werk aan de winkel.
Een goed voornemen voor 2020 om dit jaar mijn zoon gewoon als mijn zoon te zien, want waarom krijgt zijn homoseksualiteit zoveel aandacht? Dat is helemaal niet nodig.
Hier staan alle mama blogs op een rijtje.
‘Daarom vind ik het jammer dat dit zo sterk uitvergroot wordt. Helaas draag ik hier onbewust ook aan bij. ‘Absoluut. Ook bij Google kom je naar voren met deze verhalen dus uitvergroten doe je zelf. En mochten ze het in de kerk waar je bij zit veroordelen en uitvergroten bedenk dat ze dan Lucas 6:37 eens moeten bestuderen.
‘Wat mij, als moeder, opvalt, valt dit ook anderen op? ‘Ik ken je zoon niet zo goed maar was hij geen vakkenvuller? Ik denk dat menigeen het eerder doorhad dan jijzelf. En wat dan nog. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.
‘Een goed voornemen voor 2020 om dit jaar mijn zoon gewoon als mijn zoon te zien.’ Nou ga ervoor.
https://www.lc.nl/friesland/God-zou-je-niet-homo-hebben-gemaakt-als-Hij-dat-niet-had-gewild-24053701.html?harvest_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
Ook een mooie stelling.
Dank je wel, Hanneke. Hij is inderdaad vakkenvuller geweest. Ik ga zeker het artikel lezen.
Hoi Annet,
Goed geschreven en nee jij ziet het niet als enigste zo. Ik zie het ook zo.
Het homo / lesbisch zijn wordt de laatste paar jaar zo uitvergroot.
In reclames, tv series’s in optochten in Amsterdam enz. enz.
Ik begrijp hoe je denkt dat denk ik nl ook.
Laat iedereen gewoon zijn wie hij of zij is, dat is prima, maar dat hoeft niet onder een vergrootglas toch?
Hoi Marjan, de uitvergroting komt ook ergens vandaan. Als je jarenlang niet gehoord wordt of het mag er niet zijn, ga je reageren. Dat is ook weer logisch. Zelf wil ik hem gewoon als mijn zoon zien.